In het pak genaaid…

Deze maand, maar liefst 4 grote onderwerpen, waarbij ik bij allemaal het gevoel krijg dat we in het pak genaaid worden.
Grote woorden? Zeker, maar met reden, daarom durf ik ze ook te uitten, Ik leg kort uit waar dat gevoel vandaan komt.

1. AZC bij paleis Soestdijk;
   Eerst waren het tijdelijk 50 alleenstaande minderjarige vluchtelingen, toen kwamen er 40 bij en groeide de tijdelijke opvang naar 90. Toen ik hierover gebeld werd (door de burgemeester), gaf ik aan dat dit de laatste keer was dat dit gebeurde.
   Later werd ik gebeld door de wethouder, dat vanwege de spreidingswet er nog eens 62 bij zouden komen. Dit keer geen alleenstaande minderjarige vluchtelingen, maar een meer diverse groep, vooral na-reizigers, maar zonder kinderen had het COA gezegd.
   Inmiddels zitten er gezinnen.
   Nu het laatste nieuws het COA wil het terrein kopen en daar een volwaardig AZC van maken, in eerste instantie groeiende naar 175 asielzoekers en ook statushouders zonder plek om te wonen. En als zoethoudertje voor het volk wordt verteld dat er starterwoningen komen. Mijn vraag is dan wie gaat daar heen, of is het straks on-verhuurbaar en stoppen we er overlast gevende huurders in?
   
   
2. Wintertuin;
   De heilige graal lijkt hier een stichting te moeten worden. Ja, ik zeg bewust moeten worden, want enig ander voorstel wat zeer serieus is, wordt zonder pardon weggewuifd, want een ingehuurd bureau heeft gezegd dat een stichting de beste optie is. Dus oogkleppen op de trein op de rails en niet meer omkijken, laat staan om je heen.
   Want, wat al die jaren niet gelukt is, gaat een stichting wel lukken, namelijk de huur betalen aan de gemeente. O ja en de gemeente betaald niet alleen het onderhoud, maar ook de investeringen in de inrichting. Dus roept u maar, het wordt toch betaald.
   
   
3. Windmolen;
   Het voorstel was, laten we een onderzoek doen of er langs de oud- Eemnesserweg een windturbine kan komen, want dan is de provincie tevreden. Om eerlijk te zijn wordt er dan bijverteld, “we verwachten toch niet dat die windmolen er komt”, maar dan hebben wij ons beste beentje voorgezet, anders neemt de provincie de regie. Niet veel later volgt er een brief dat het financieel zou kunnen (zonder enige onderbouwing) en o ja de provincie gaat het vanaf nu allemaal regelen. Gaat u maar rustig slapen.
   Er wordt compleet voorbij gegaan dat deze molen vlakbij een grote zorginstelling komt, waar enige extra prikkel van geluid, trilling of beeld (slagschaduw) een enorme impact kan hebben op deze toch al kwetsbare mensen.
   
   
4. Hét Cultuurhuis;
   We dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was!
   Een duidelijk motie waarin het vermaledijde plan om de bibliotheek uit het centrum te halen en naar de Speeldoos te brengen werd vernietigd werd met gejuich ontvangen, zeker omdat hiermee een verkiezingsbelofte van VoorBaarn werd ingewilligd. Hier was jaren voor gestreden. Toen een raadsvoorstel van de wethouder, waarin een locatie onderzoek werd voorgesteld, om toch nog eens te kijken of het niet in het centrum kan. Zonder enige concrete locatie in het zicht te hebben, laat staan een financieel plaatje, of een schets hoe het zou kunnen worden. Sterker nog met de ontwikkelaar die over de grond beschikt waar het wel zou kunnen, was niet eens contact geweest. Het voorstel werd aangenomen, maar ook met de kanttekening dat als het niet haalbaar blijkt te zijn, dat dan het oude plan weer tevoorschijn zou komen, dus bibliotheek naar de Rembrandtlaan. De uitkomst van het onderzoek was dan ook geen verrassing, het onderzoek was niet meer van een worst voorhouden. Godzijdank heb ik tegen gestemd.

Vier voorbeelden en ja, zo voel je je als gemeenteraad niet alleen buitenspel gezet, maar ook in het pak genaaid.