Het is begonnen…

April 2025, dat is precies 11 maanden tot aan de volgende raadsverkiezingen. Je zou denken dat is nog ver weg, maar niets is minder waar, want als je de vibe nu in de raadszaal peilt, dan gaat het allang niet meer over de inhoud. Dat bleek deze maand maar weer eens. De coalitie fungeert steevast als applausmachine voor het college, uit geen enkele kritiek, behalve als men een partij of persoon moet paaien om een raadsvoorstel er doorheen te krijgen. Het is allemaal te doorzichtig, maar ze komen er mee weg zullen we maar zeggen.

De verhoudingen zijn duidelijk op scherp komen te staan, zeker ook na het interpellatie debat van vorige maand. Ik word niet meer zo aardig gevonden en dat is prima wat mij betreft, maar als dat ook inhoud dat je de meest simpele en sympathieke motie er niet meer doorheen krijgt, waar in elke andere serieuze gemeenteraad er nul discussie zal zijn, dan geeft dat te denken. Iets wordt politiek gemaakt, terwijl dat niet nodig is, of wordt er een stok gezocht om mee te slaan, omdat je de echte reden nog niet in het publieke debat hardop wil zeggen en ben je inderdaad toch niet zo inclusief als dat je als partij wil uitstralen? De vraag stellen is hem beantwoorden denk ik dan maar.

Tijdens het besluit werd het helemaal bont gemaakt, een simpele motie voor het snel dichten van een lek in de Wilhelminavijver werd dusdanig aangevallen, dat je denkt “heeft hij slecht geslapen of wat?” Het was bijna cabaret, want met zoveel retoriek een motie bestrijden omdat het toevallig je eigen wethouder betreft, dat is dan wel de applausmachine in het kwadraat en wat mij betreft volstrekt ongeloofwaardig. Vooral ook omdat diezelfde wethouder in een vorig leven als raadslid, als eerste aan de bel had getrokken en er met gestrekt been ingegaan was. Het kan verkeren zeg maar.

Nog 11 maanden en dan zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen, dat duurt echt nog wel even, maar de toon zal niet minderen, zeker niet als de oppositie telkens vindt het gelijk aan hun zijde te hebben en geenszins te kunnen reflecteren dat het ook wel eens anders zou kunnen zijn.
Daar doet een rapport van Koos Janssen niks aan, want als je blijkbaar denkt dat de aanbevelingen vooral voor de ander geldt, dan schiet jezelf niet alleen in je voet, maar maakt het rapport zinloos en kan het linearecta richting shredder.

Wat het gaat worden over een jaar, niemand die het weet. Sterker nog zelfs wie er meedoen is nog lang niet zeker, zelfs niet wie de verschillende karren moeten trekken. Misschien is dat wel de reden waarom er zo’n ongelofelijke profileringsdrang bij sommige is. Maar, ook de valsheid in de politiek komt in optima forma naar boven, zelfs het college laats zich niet onbetuigd. Waar potentiële opponenten worden beticht van van alles, dat gebeurt natuurlijk altijd achter de rug om en nooit met open vizier, want zo werkt dat in de politieke arena, als daarin ook “vertrouwelijke” informatie wordt (mis)gebruikt dan gaat het schuren. Hard maken kan ik het nooit, zonder anderen te beschadigen, maar horen doe ik veel.

Het is bijna ironisch te noemen dat deze column op witte donderdag geschreven en geplaatst wordt. Maar, Als na een maand al blijkt dat het rapport van Janssen niet zo serieus genomen wordt, dan had je het geld beter in de zak kunnen houden, of beter nog herbestemmen om bijvoorbeeld een lek te dichten.

Ik wens jullie hele prettige paasdagen