Vragen…

“Een vraag is een zin die bedoeld is om informatie in te winnen, een verzoek te uiten of tot denken aan te zetten”

Deze treffende zin zag ik op Wikipedia, niet direct het platform waar je een dergelijke definitie denkt aan te treffen. Maar, deze slaat wel de spijker op de kop.

Zoals jullie hebben kunnen zien, stel ik de laatste tijd veel vragen, inmiddels wat meer formeel, omdat je informeel vaak de juiste antwoorden niet krijgt, of er later niks mee kan. Al eerder gezegd, maar er is sinds de dag dat ik zelfstandig verder ben gegaan wel iets veranderd.

Vragen stel ik omdat dingen niet duidelijk zijn, of informatie achterblijft, of omdat het beweerde niet overeenkomt met het geen eerder gezegd is. Soms is ook de vraag achter de vraag belangrijk, want niet altijd kan je compleet helder zijn in de vraag stelling. Het kan zijn dat je je bron wil beschermen (altijd), maar ook om bijvoorbeeld niet iemand (ondernemer, inwoner) wil beschadigen, of omdat de afspraak nou eenmaal is dat je een ambtenaar niet rechtstreeks benoemd. Dat maakt de vraagstelling soms ingewikkeld, maar de vraag achter de vraag is soms belangrijker en ik heb het idee dat men dat vroeger beter begreep. Ja, soms verlang ik zelfs terug naar voormalig wethouder Jansma, die het “spel” beter begreep en hoewel soms ook ontwijkende antwoorden gaf, ze vaker inhoudelijk wel klopte. Dat is tegenwoordig wel anders, want niet zelden worden vragen vooral als lastig ervaren, wat tot irritatie leidt, die dan ook nog met pers gedeeld wordt. Ach het is de nieuwe bestuurscultuur “open en transparant”

Terug naar de vragen, en je kent het gezegde “domme vragen bestaan niet, domme antwoorden wel”. Dat dat soms ook ligt aan de vraagsteller, geef ik direct toe, maar een beetje dossierkennis zou wel helpen. Wat in ieder geval niet helpt is de soms arrogante houding, van wij weten het wel en laat ons maar gewoon onze gang gaan. Zowel bij de verantwoordelijke wethouders, maar ook bij de stellers.

Door mijn ervaring, maar vooral ook het feit dat ik geboren en getogen Barinees ben en natuurlijk door mijn winkel hoor ik nou eenmaal veel van wat er in Baarn speelt. Het college mag zich gelukkig prijzen dat ik niet alles wat ik hoor omvorm tot vraag.

Vragen staat vrij en zeker in de politiek een belangrijk instrument, dit proberen te beteugelen door middel van het geven van niets zeggende antwoorden is kansloos wat mij betreft.

Ik zal blijven vragen en indien nodig gooi ik er een schepje bovenop.

Of zoals Nietzsche zei: “Men hoort slechts die vragen, waarop men in staat is antwoord te geven.”