Het leek een rustige maand te worden…

In de politiek gaat het vaak niet zoals je van te voren bedacht hebt, dat is niet alleen landelijk zo, maar zeker ook lokaal. Sinds ik zelfstandig opereer, kies ik er soms voor om ergens niet bij aanwezig te zijn. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat ik me niet in tweeen kan splitsen, maar vooral ook met prioriteiten. Zo sloeg ik deze maand de informatie vergadering over, omdat de agenda dusdanig was, dat er weinig te informeren viel. Hierdoor kan ik wat extra tijd besteden aan andere zaken, zoals de winkels, maar zeker ook privé. Maak je geen zorgen, ik kies deze momenten zorgvuldig en als het nodig is, ben ik er natuurlijk.
Door het missen van zo’n vergadering mis je ook wel eens de zogenaamde vibe, want die moet intens geweest zijn, zo leerde we aan paar dagen later toen de politieke bom barste en Mylou uit VoorBaarn stapte. Was het voor mij echt verrassend? Nee, iedereen kon dit wel zien aankomen, want steeds verder gingen de standpunten van de fractie van VoorBaarn af staan van dat gene waar Mylou voor staat. Je zou het steeds linkser kunnen noemen en die worsteling op de “gewone” dossiers was zichtbaar in de raadszaal. Met het dossier de Speeldoos was het overduidelijk en dat is uiteindelijk ook het gene wat de bom heeft doen barsten. Het is schrijnend dat alles en iedereen weer naar de “weglopers” wijst, maar daarbij vergeet dat als er 1 vinger naar een ander wijst er nog altijd 4 naar jezelf wijzen. Heel veel ga ik er niet over zeggen, want een jaar na dato dat ik vertrok zijn er die nog steeds niet tegen me praten. Het is wat het is.
Deze nieuwe werkelijkheid geeft natuurlijk ook een bijzondere dynamiek in de raad en dat is op zichzelf niet erg natuurlijk, want het komt nu eigenlijk echt neer op de inhoud. Klopt het niet of is het voorstel te mager, dan ben je als college aan de beurt, want dan haalt het voorstel het waarschijnlijk niet. Sterker nog, als ik de motie Poorthuis deze maand had ingebracht, dan was deze waarschijnlijk wel aangenomen. Het kan verkeren. Aan de andere kant, als het raadsvoorstel goed is, dan zal het ook aangenomen worden.
Het aanstellen van een onafhankelijk adviseur vind ik persoonlijk een zwaktebod, wat wil je er mee bereiken? Mogen wij als oppositie straks tekenen bij het kruisje, wil je een soort applausmachine creëren, of is er een specifieke partij voor ogen en is de rest poppenkast voor de bühne? We gaan het allemaal zien, eerst maar eens het gesprek aangaan en dan verder. Het college zal er voor moeten werken en volgens eigen zeggen werken ze al zo hard. Maar ja voor ongepaste arrogantie is in ieder geval geen plaats meer.
Ach, ik zal er de vlag niet voor hijsen, maar die krijgt straks wel een plekje in de raadszaal. Mijn inmiddels beroemde vlaggenmotie heeft het uiteindelijk gehaald en dus wordt op korte termijn, maar in ieder geval nadat de raadszaal iets aangepast wordt zowel de Nederlandse als ook de Baarnse vlag geplaatst. Is dit dan mijn politieke hoogtepunt? Nee, en ik besef me terdege dat dit niet het allerbelangrijkste is, maar ik ben er blij mee dat deze motie het gehaald heeft en eigenlijk is het belachelijk dat er een motie voor nodig is.
Het Baarnse politieke landschap is weer veranderd, maar net zoals de vorige keren blijf ik gewoon mijn werk doen. Zoals jullie alweer 11 jaar van mij gewend zijn en dat betekend mij inzetten voor Baarn op vele onderwerpen, hoe groot of klein ook en daarbij blijf ik jullie informeren over het wel en wee van politiek Baarn.
Tino Schouten