De tegenpartij…

Kleine hintjes, of misschien wel kwinkslagen, de laatste tijd krijg ik ze steeds vaker, gekscherend wordt er gezegd “De Tegen partij” meestal smoesent, minder vaak hardop. Maar, hebben andere een punt? Ben ik steeds vaker tegen raadsvoorstellen gaan stemmen sinds ik VoorBaarn heb verlaten? Ben ik echt kritischer geworden? Of vinden andere dat, simpelweg omdat men niet tegen het kritische geluid kan?

Sinds mijn intreden in de politiek in 2013/2014 ben ik altijd kritisch geweest op elk raadsvoorstel wat gepresenteerd werd. Niet zelden stemde ik tegen, omdat het gewoon niet goed genoeg was in mijn ogen. Maar, aan de andere kant zijn er diverse aanmoedigingsprijzen uitgedeeld naar goed voorbeeld van mijn leermeester Tinus en ging ik toch akkoord met een mager zesje.

Hoe werkt het nu voor mij, want geen brede fractie om te toetsen, sterker nog helemaal geen fractie. Het begint met lezen, veel lezen, nog veel meer lezen en dat stopt niet bij de raadsstukken, maar gaat verder dan dat. Na het lezen trek je een eerste conclusie en dan ga je zoeken of die conclusie de juiste is. Je Googled eens wat, je stapt eens de archieven van de raad in en je vertrouwd niet alleen op je onderbuik, maar ook op gezond verstand. Dan bespreek je het met deze en gene, in mijn geval altijd met Edwin Kouwenberg, die mij al die jaren heeft geholpen, die kritisch luistert en ook zijn mening deelt. Maar, vaak zitten we al gelijk op 1 lijn, daarom kan je ook al 12 jaar samenwerken. Dat sparren, doe ik natuurlijk ook thuis en tegenwoordig doen de kinderen hier vrolijk aan mee. Neem van mij aan, die hebben gelukkig geleerd om een stevige mening te durven hebben.

Na de toetsing komt natuurlijk de onderbouwing, helaas moet je die beperken tot een paar zinnen, meer ruimte is er niet in de raadszaal. Soms dring je door tot de anderen, maar de laatste tijd komt steeds meer het gevoel om de hoek dat men denkt “laat maar lullen” Dan kan het voorkomen dat er een stemming komt met de uitslag 18-1 en die ene tegenstem ben ik dan. Het leidde vorige maand zelfs tot een krantenkop “Alleen Schouten stemde tegen” de vraag waarom lees je niet in de krant, want dat boeit niet. Waarom zou je het vragen? Is de lezer daar wel in geïnteresseerd? Het klinkt misschien wat cynisch, maar de realiteit ligt er niet ver vanaf.

Tja, als je tegen de stroom in roeit, en de machtsverhouding slaat vanwege gebrek aan zetels niet jouw kant op, dan ben je al snel de tegenpartij, maar dat betekend niet per definitie dat het inhoudsloos of zelfs zonder onderbouwing is. Raakt het me? Ach, iemand moet het doen en daar komt bij mij dan ook de grote vraag, wie gaat het straks na maart 2026 doen? Dan bedoel ik niet roeptoeteren, maar het niet persé deel willen uitmaken van de zo gewenste applausmachine, want het moet zo vriendelijk mogelijk zijn, stel je voor dat je een beetje kritiek krijgt.